‘Bitcoin Koning’ van Brazilië opgepakt voor verduistering van honderden miljoenen aan BTC
Cláudio Oliveira, de zelfbenoemde “Bitcoin King” van Brazilië, werd gisteren opgepakt door de Braziliaanse politie. Oliveria was de president van de Bitcoin Banco Group, een populair Braziliaanse handelsplatform voor cryptocurrencies.
Oliveira wordt beschuldigd van verduistering van maar liefst 1,5 miljard aan Braziliaanse real, oftewel zo’n $295 miljoen of €249 miljoen. Dat kondigde de Braziliaanse politie aan middels een livestream op 5 juli:
De Bitcoin Banco Group was drie jaar lang het onderwerp van een strafrechtelijk onderzoek, genaamd ‘Operatie Daemon.’ Het handelsplatform beloofde, zoals we vaker zien bij dit soort oplichting, exorbitante rendementen aan klanten. In mei 2019 trokken de eerste klanten aan de bel toen hun verzoeken om hun geld van het platform af te halen, werden geblokkeerd.
Vervolgens beweerde de Bitcoin Banco Group dat het platform gehackt was en dat maar liefst 7.000 bitcoins (BTC) waren gestolen. Het bedrijf kon daar destijds echter geen bewijs voor leveren. In september 2019 werd het platform stilgelegd toen honderden klachten binnenstroomden. Duizenden klanten zouden naar verluidt zijn gedupeerd.
Het bedrijf vroeg toen een soort gerechtelijk herstel aan, een regeling met de Braziliaanse autoriteiten om de financiën op orde te stellen en schuldeisers uit te betalen. Echter bleek het bedrijf gewoon vrolijk op dezelfde voet door te gaan. De Bitcoin Banco Group maakte zelfs reclame om nieuwe klanten aan te trekken.
Uit het onderzoek blijkt dat de Bitcoin Koning enorme bedragen van klanten heeft weggesluisd. Ook blijkt dat Oliveria wellicht met dergelijke oplichting actief was in de VS en Europa. Dit soort praktijken zijn minder gewoonlijk in de crypto-industrie dan vaak wordt gedacht, maar geven de sector alsnog een slechte naam. Onlangs kwam een dergelijk verhaal naar buiten uit Zuid-Afrika, deze eigenaren hebben wellicht nog tien keer zo veel crypto gestolen.
Visueel: de 8 grootste ponzifraudezaken uit de moderne geschiedenis
Sommige dingen lijken gewoon te mooi om waar te zijn. Maar als er geld mee gemoeid is, kan ons beoordelingsvermogen vertroebeld raken. Dit is vaak het geval bij ponzifraude, een vorm van financiële oplichting die investeerders lokt door een abnormaal hoog rendement te beloven. Het geld dat door nieuwe leden wordt ingebracht, wordt gebruikt om de oprichters van het programma en de vroegere investeerders te betalen. The Visual Capitalist maakte een visuele voorstelling van de grootste ponzifraudezaken uit de moderne geschiedenis.
De zwendel is genoemd naar Charles Ponzi, een Italiaan die in de jaren 1920 berucht werd omdat hij beweerde dat hij het geld van zijn klanten binnen 90 dagen kon verdubbelen. Sindsdien zijn er over de hele wereld talrijke ponziregelingen georkestreerd.
Om je meer te leren over deze geraffineerde misdaden, maakte VC een infografiek van de grootste ponzifraudezaken uit de moderne geschiedenis. We lopen het rijtje af.
Ponzifraude in de 20e eeuw
Zaak: Moneytron.
Land: België.
Einddatum: 1991.
Waarde: 860 miljoen dollar.
Zaak: Caritas.
Land: Roemenië.
Einddatum: 1994.
Waarde: tussen 1 en 5 miljard dollar.
Zaak: MMM.
Land: Rusland.
Einddatum: 1994.
Waarde: 10 miljard dollar.
Zaak: Great Ministries International.
Land: VS.
Einddatum: 1997.
Waarde: 500 miljoen dollar.
In de jaren 1990 waren er een aantal grote ponzifraudezaken. In ons land sprong de Moneytron-affaire van Jean-Pierre Van Rossem het meest in het oog.
Moneytron was het beursbeleggingsbedrijf van Van Rossem. Hij had zogezegd een stelsel opgesteld van differentiaalvergelijkingen dat het verloop van de beurs kon voorspellen. Hierdoor maakte zijn bedrijf naar eigen zeggen eindeloze winsten.
Er zijn echter geen wiskundige stelsels bekend die het gedrag van de beurs perfect kunnen voorspellen, daarvoor zijn er te veel subjectieve parameters (het gedrag van mensen, om er maar een grote te noemen) in het spel. Het resultaat was dat de zaak failliet ging en Van Rossem opgepakt werd.
Van Rossem betaalde zijn eerste klanten uit met de inbreng van nieuwe klanten.
In vele gevallen bloeiden deze zwendel door te profiteren van het nietsvermoedende publiek dat vaak geen kennis had van beleggen.
Caritas, bijvoorbeeld, was een ponzifraudezaak in Roemenië die zich voordeed als een “zelfhulpspel” voor de armen.
De regeling was aanvankelijk erg succesvol en lokte miljoenen mensen in de val om geld te storten door hen de kans te bieden na drie maanden een rendement van 800 procent te behalen. Dit was echter niet realiseerbaar en Caritas was dus niet in staat om verdere winsten uit te keren.
Caritas was slechts twee jaar actief, maar het “succes” was onmiskenbaar. In 1993 werd geschat dat een derde van het geld van het land via de regeling in omloop was.
Ponzifraude in de 21e eeuw
Zaak: Mutual Benefits Corporation.
Land: VS.
Einddatum: 2003
Waarde: 1 miljard dollar.
Zaak: Petters Group Worldwide.
Land: VS.
Einddatum: 2003.
Waarde: 3,6 miljard dollar.
Zaak: Bernie Madoff.
Land: VS.
Einddatum: 2008.
Waarde: 65 miljard dollar.
Zaak: Stanford Financial Group.
Land: VS.
Einddatum: 2012.
Waarde: 7 miljard dollar.
Sinds het begin van de 21ste eeuw is het Amerikaanse publiek het slachtoffer geworden van talrijke miljarden dollars kostende ponzifraudezaken.
De meeste zaken hebben grote krantenkoppen gehaald, maar er wordt veel minder gesproken over de duizenden gewone Amerikanen die financieel geruïneerd werden.
Voor slachtoffers van het Madoff-investeringsschandaal is het ontvangen van enige vorm van compensatie een langdurig proces geweest. In 2018, 10 jaar nadat het plan aan het licht kwam, slaagde een door de rechtbank aangestelde curator erin om 13 miljard dollar te recupereren door Madoffs bedrijf en persoonlijke activa te liquideren.
Zoals NPR meldde, kunnen beleggers 60 tot 70 procent van hun oorspronkelijke investering terugkrijgen. Voor slachtoffers die hun pensioen moesten uitstellen of hun levensstijl drastisch moesten aanpassen, biedt deze compensatie waarschijnlijk weinig soelaas.
Potje breken, potje betalen
Als brein achter een ponzifraudezaak zal je waarschijnlijk voor lange tijd in de gevangenis belanden, althans in de VS.
Zo pleitte in 2009 de 71-jarige Bernie Madoff schuldig aan 11 federale misdrijven en werd veroordeeld tot 150 jaar gevangenisstraf. Dat is 135 jaar langer dan de gemiddelde veroordeling voor moord in de VS.
Buiten de VS is het een heel ander verhaal. Zwakkere regelgeving en handhaving, vooral in ontwikkelingslanden, betekent dat een aantal van de procedures nog steeds voortduurt.
Sergei Mavrodi, bekend om de Russische ponzifraudezaak MMM, startte een nieuwe organisatie kort nadat hij in 2011 uit de gevangenis was vrijgelaten. De organisatie, nu bekend als MMM Global, heeft een “sociaal financieel netwerk” opgericht in verschillende Zuidoost-Aziatische en Afrikaanse landen.
Als je je zorgen maakt over een mogelijke ponzifraudezaak bij je persoonlijke beleggingen, kan deze checklist van de U.S. Securities and Exchange Commission (SEC) een nuttige hulpbron zijn.
Lees ook: Rechtszaak: Deutsche Bank heeft “massale” Ponzifraude mogelijk gemaakt
(jvdh)